Afllevering 25
Door: Frits van Hest
Blijf op de hoogte en volg frits
11 Oktober 2007 | Italië, Lucca
Het liefelijk landschap van Toscane is een feest voor alle zintuigen. De lauwe oktobertzon voelt weldadig aan. Toch zet ik mijn pet maar op. Zo zie ik hoe de toppen van de blauw- groene heuvels telkens door een castello terrarood worden bekroond. De cypressen tekenen zich tegen de hemel af, slank, en op de juiste plaats. In het bamboebos langs een oeverrand meet een onbekende vogel zich met de waterval. Door hun toegepaste meetkunde contrasteren stadjes harmonieus met de willekeurige natuur. Neem nu Lucca. Besloten tussen oude muren tonen zijn straten Romeinse rechthoeken. Een plein is hier een ovaal, een gebouw een kubus of een kubus met een toegevoegde halve cylinder. Daarop een afgenotte driehoek, een gallerij van pilaartjes, dan een cirkel, bogen en nog een driehoek. Alles geschilderd in okergeel of terra. Het bewijs van de meetkunde ligt in haar schoonheid snap ik nu. Zoveel schoonheid trekt bezoek. Als alleengaande pelgrim mag ik stiekem de gesprekken afluisteren. Op de Piazza Napoleone zitten links van mij de nieuwe landeigenaren en rechts toeristen. De landeigenaren bespreken de prijs bij aanschaf van hun facienda (meestal een habbekrats begrijp ik) en die van een eventuele verkoop (meestal het tienvoudige begrijp ik). De toeristen zijn luchtiger. Geen problemen, dat is immers het ware kenmerk van de toerist. In onverbloemd Aerdenhouts dialect bespreekt het gezelschap de wederwaardigheden van de dag. De heren, in de modieuze gele of oranje korte broek steken elkaar de loef af over wat nu de kortst mogelijke route naar Sienna was. Lucca is: even in het museum, naar de Duomo en daarna de winkeltjes. Ja, die winkels..... De dames, gisteren nog gefacelift, bewonderen elkaars kapsel, zo juist nog bijgewerkt door de plaatselijke beeldhouwer. Ze tonen elkaar hun nieuwste aanschaf: ja, het assecoire van de dag, het damestasje.... Ik laat het gezelschap verbluft achter als ik het bij mijn vertrek vriendelijk in het Nederlands begroet. Ik weet nog niet wat ik voor de avond zal kiezen: aria's van Pucinni of de smaak van een een geurig glas Montepulciano Nobile.
-
11 Oktober 2007 - 20:20
Michael Jansen.:
Neem ze allebei Frits, de aria's én het geurige glas. Onder de uiteenlopende omstandigheden van de afgelopen maanden mag je je zo nu en dan wel een groot gebaar permitteren lijkt me.
Bovendien zijn het twee elkaar versterkende elementen waar je in je ééntje een lekker potje gelukkig van kan worden.
Tja jongen, die Toscane. Dat is toch echt wel andere koek dan de Utrechtse heuvelrug of de Hondsdonk of zélfs de dorpstraat...
Al met al komt de eindstreep al aardig in het vizier, mij dunkt dat zich dan een explosie van zowel fysieke als geestelijke vreugde zal manifesteren.
Klaarblijkelijk ben je voor de hollandse toerist dus niet als Nederlander te herkennen. Dat heb je toch maar mooi voor mekaar! En wat is 't dan leuk inderdaad om bij het weggaan een enkel woord in onze moerstaal te laten vallen.
En over moerstaal gesproken, sinds gisteren heeft televisiekijkend Nederland zich uitgesproken voor het nieuwe volkslied van Frans Bauer, dat precies zo klinkt als alle liedjes van Frans Bauer. Op de voet gevolgd door de nationale hymne dikkelul 3 bier, gezongen door twee rap-pubers die hun eigen naam niet kunnen spellen... maak dus vooral nog niet te veel haast om naar huis te komen zou ik zeggen.
Maak voorlopig nog maar een gepantsert harnas van al het prachtigs dat je nog tegenkomt.
Het ga je goed Frits, liefs, Michael.
-
12 Oktober 2007 - 08:37
Gera:
Hallo lieve Frits, ik had net een heel verhaal geschreven,maar dit was opeens verdwenen, dus begin ik maar opnieuw.
Het is heel leuk al je belevingen te volgen. Het lijkt me zo kort geleden dat we samen door het Somme dal liepen, helemaal aan het begin van je lange reis. Voor mij een mooie ervaring, ondanks alle (spier)pijntjes. De hele reis is voor jou een natuurlijk fantastische ervaring maar bovenal een knappe prestatie. Ineke maakt zich op, om de laatste km. met je mee te lopen om zo samen Rome te bereiken.
Geniet nog van deze laatste weken. Heteren is gewoon nog Heteren, weinig gebeurd, niets veranderd. Voor je het weet draai je weer mee in het leven van alle dag. Heeft ook zijn charme, rust en regelmaat, maar de ervaringen die je nu op doet zijn natuurlijk heel bijzonder en zullen je altijd bij blijven.
Rechts op de site flitst nu een foto voorbij van jou met je fiets, deze laatste heeft Heteren na vele omzwervingen weer bereikt en staat op zijn stal op je te wachten.
Wij,trotse dorpsstraat bewoners,trots om in de buurt van een pelgrim te mogen wonen,kijken natuurlijk ook uit naar je thuiskomst, waarna we verwend zullen worden met foto's en verhalen van je pelgrimage.
Een mooie opgeknapte, gepoetste straat ligt op je te wachten.
Maar vooralsnog, geniet van je laatste wandelweken, snuif de sfeer zoveel mogelijk op,geef dat alles een mooie plek in je herinneringen kastje zodat je er nog lang van kan (na)genieten.
Liefs Gera
-
12 Oktober 2007 - 21:32
Marielle:
Ha ha ik zie het helemaal voor me!Daar zit je dan met de duizenden (niet te geloven) kilometers en dito gedachtenstromen tussen het gepeupel van alledag.Mensen die geen seconde van hun kostbare leven kunnen stilstaan.Je gaat ons voor.. Geniet van je laatste weken!
Veel liefs van ons alletwee -
14 Oktober 2007 - 08:21
Jette Rutteman:
Bijna aan het einde van jouw voetreis, bekijk ik een aantal berichten en de foto's en ben zeer onder de indruk. Helaas kreeg ik pas onlangs deze site door, dus vandaar. Het zijn mooie, beeldende verhalen en ik zie het echt voor me. Kan me evenwel ook voorstellen, dat je af en toe naar huis verlangt.
Lieve Frits, veel succes en plezier met de laatste etappe.
Hartelijke groet,
Jette -
16 Oktober 2007 - 11:06
Lily:
Je laatste dag alleen, Frits!
Jouw beeldende verhalen hebben ons geholpen jouw tocht mee te beleven. Er schuilt inderdaad een prachtige schrijver in je.
Ik voel me bevoorrecht dat ik de laatste wandelweek met Ien en jou mag delen.
Wat zul je ze missen, al die momenten van onvervangbare schoonheid en de introspectie die zij opriepen.
Je kunt je agenda straks vullen met lezingen over dit geweldige project. Je oogst overal bewondering, dus maak je borst maar nat..
Ben benieuwd of je Bolsena-opdracht lukt.
Kus en tot morgen!
lily
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
