Aflevering 27, niet laatste aflevering
Door: Frits van Hest
Blijf op de hoogte en volg frits
20 Oktober 2007 | Italië, Rome
Herhaling: jammer genoeg heeft mijn telefoon het begeven en heb ik dus eventuele berichten niet knnen beantwoorden! Frits
God van mijn kinderjaren,straks hoop ik het getuigschrift voor de pelgrim, uit handen van Don Bruno Vercesi in de sacrestie van de Sint Pieter te ontvangen. Heel veel mensen hebben mij gevraagd om voor hen te bidden, god van mijn kinderjaren. Ik zei hen dan dat ik niet wist hoe dat moest. Ze antwoordden me steeds dat dat niet hoefde en dat ik moest proberen om recht uit mijn hart iets tegen u te zeggen. Vandaar dat ik me tot u richt, god van mijn kinderjaren, want u ken ik tenminste nog. Wat hebben we het indertijd gezellig gehad met al die erediensten, procesies en eerste communies. Later heb ik u afgezworen en ben ik u vergeten. Maar tijdens deze reis, die steeds meer een pelgrimstocht werd, bent u een beetje teruggekomen. Ik heb u weer herkend in al die prachtige werken die mensen door de eeuwen heen en tot nog toe in uw naam hebben verricht. Al die schitterende schilderijen, kerkgebouwen en kloosters en al die schitterende heilige missen die ik mocht meemaken, hebben me een beetje tot u teruggebracht. Ik wil u dus een rehabiliteren. Ik zie dat u tegenwoordig door vele wordt gewantrouwd alsof u de vertegenwoordiger van het kwade zou zijn. Dat is toch de omgekeerde wereld, nietwaar. Maar vergeef me dat ik me niet voor u kan buigen. Ik wil recht overeind blijven staan als ik u aankijk.Toch bid ik u voor al die lieve mensen die ik ontmoette. Sommige stonden een kilometer nadat ik ze de weg had gevraagd op een moeilijke plek, met een stuk koek in hun handen op me te wachten om te zien of ik niet verkeerd was gelopen. Anderen onderbraken hun joggen om te me "coplimenti" toe te wensen en te vragen of ik voor hen wilde bidden.
Maar lieve Jezus nog aan toe, ik vraag u wel of u alstublieft uw baard wilt afscheren. Ik zag laatst een foto van u van een relief uit een kerk in Milaan en daar had u geen baard. U zag er daar zo fris uit tussen uw leerlingen. Zo zou ik beter in u kunnen geloven, want wie gelooft nou dat god een baard heeft, zeg nou zelf, in alle eeuwigheid,
Amen,.
God van mijn kinderjaren,straks hoop ik het getuigschrift voor de pelgrim, uit handen van Don Bruno Vercesi in de sacrestie van de Sint Pieter te ontvangen. Heel veel mensen hebben mij gevraagd om voor hen te bidden, god van mijn kinderjaren. Ik zei hen dan dat ik niet wist hoe dat moest. Ze antwoordden me steeds dat dat niet hoefde en dat ik moest proberen om recht uit mijn hart iets tegen u te zeggen. Vandaar dat ik me tot u richt, god van mijn kinderjaren, want u ken ik tenminste nog. Wat hebben we het indertijd gezellig gehad met al die erediensten, procesies en eerste communies. Later heb ik u afgezworen en ben ik u vergeten. Maar tijdens deze reis, die steeds meer een pelgrimstocht werd, bent u een beetje teruggekomen. Ik heb u weer herkend in al die prachtige werken die mensen door de eeuwen heen en tot nog toe in uw naam hebben verricht. Al die schitterende schilderijen, kerkgebouwen en kloosters en al die schitterende heilige missen die ik mocht meemaken, hebben me een beetje tot u teruggebracht. Ik wil u dus een rehabiliteren. Ik zie dat u tegenwoordig door vele wordt gewantrouwd alsof u de vertegenwoordiger van het kwade zou zijn. Dat is toch de omgekeerde wereld, nietwaar. Maar vergeef me dat ik me niet voor u kan buigen. Ik wil recht overeind blijven staan als ik u aankijk.Toch bid ik u voor al die lieve mensen die ik ontmoette. Sommige stonden een kilometer nadat ik ze de weg had gevraagd op een moeilijke plek, met een stuk koek in hun handen op me te wachten om te zien of ik niet verkeerd was gelopen. Anderen onderbraken hun joggen om te me "coplimenti" toe te wensen en te vragen of ik voor hen wilde bidden.
Maar lieve Jezus nog aan toe, ik vraag u wel of u alstublieft uw baard wilt afscheren. Ik zag laatst een foto van u van een relief uit een kerk in Milaan en daar had u geen baard. U zag er daar zo fris uit tussen uw leerlingen. Zo zou ik beter in u kunnen geloven, want wie gelooft nou dat god een baard heeft, zeg nou zelf, in alle eeuwigheid,
Amen,.
-
21 Oktober 2007 - 10:04
Mariotte:
Wat een geluk als je niet oppervlakkig
over de ernst van het leven heen leeft
maar wat dieper durft te graven en verder durft te lopen.
Wat een geluk als je voor je overtuiging uit durft te komen
en niet met alle winden meewaait en je jezelf niet anders voordoet dan je bent.
Wat een geluk als je zover loopt
tot je thuis bent bij jezelf en nog verder tot bij god en bij de mensen
en wat een geluk dat je telefoonnummer straks weer het bekende is. -
21 Oktober 2007 - 15:14
Gerda,:
Lieve Frits,
Met Ien aan je zijde gaan de laatste 60 km. je zeker lukken. Geweldig voor je.
Willemijntje heeft vandaag extra aan de gebedsmolen voor jou getrokken. Dus de gebeden zijn vanuit Thimpu naar Rome gewaaid. Prachtig, speciaal voor jou, voor al je inspanningen.
Tot in Heteren Frits.
Gerda. -
21 Oktober 2007 - 17:16
Els Van Der Schoor:
Van Els en Gert van der Schoor, Hallo Frits, stil zit ik achter de computer jou gebed telezen, ontroerend hoeveel ervaringen jij op gedaan hebt tijdens deze pelgrimstocht.Voor de laatste kilometers veel succes gewenst en heel veel groeten. Ook voor Ien natuurlijk. -
23 Oktober 2007 - 19:51
Will:
Lieve Frits en Ien,
De laatste loodjes en die samen zoals het hoort.Volg jullie hart en geniet samen van deze grootse tocht. En dan bedoel ik de tocht die jullie samen hebben afgelegd. Frits aan de wandel en Ien her en der, maar steeds in verbinding en voor alles klaarstaan. Aankomen in Rome de prachtigste stad die ik ooit heb mogen beleven.
Geniet en wel thuis voor straks in Heteren.
Dikke Kus,
Will -
24 Oktober 2007 - 19:04
Gert-Jan:
Die baard! Ja natuurlijk....!
Dank, Frits, opdracht geslaagd.
Kom maar weer naar huis. -
24 Oktober 2007 - 20:58
Hannie:
Wat mooi om je zo te volgen met je gedachten tot het einde van je tocht. Het zal onuitwisbaar in je zijn, om dit allemaal zo te mogen ervaren. En wat vandaag bij de begrafenis van Jan Wolkers gezegd werd, dat hem veel gegeven was, maar dat hij er genereus anderen in heeft laten delen, geldt ook voor jouw pelgrimage. We waren een eindje mee onderweg, en de 'god van mijn kinderjaren' dook vandaag ook zomaar op in een aantal gesprekken in Wolfheze. Jouw voorlaatste (?) overweging heeft daar zeker aan bijgedragen!
Tot gauw,
Hannie
-
26 Oktober 2007 - 12:52
Lex En Truus:
we denken aan jullie en zien jullie in gedachten lopen in de straten van Rome op weg naar de zegen in de dubbele betekenis van het woord.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
